W związku z ogłoszeniem roku 2012 Rokiem ks. Piotra Skargi, którego 400. rocznicę śmierci obchodzimy, warto zapoznać się z jego pismami i kazaniami. Oto fragmenty jednego z nich.

Bóg matkę czcić rozkazał. Przeklęty, kto zasmuca matkę swoję. A która jest pierwsza i zasłużeńsza matka, jako ojczyzna, od której imię macie, i wszytko, co macie, od niej jest? Która gniazdem jest matek wszytkich i powinowactw wszytkich, i komorą dóbr waszych wszytkich? Jeruzalem, matka nasza, – mówi apostoł –  nad wszytkie matki czci i szanowania godna.

Na poprzednim naszym spotkaniu katechetycznym mówiłem ogólnie o tym, że tradycję pisaną o objawieniu Bożym nazywamy zazwyczaj Pismem świętym albo Biblią, albo wreszcie coraz częściej – i to zupełnie słusznie – Księgą albo Księgą świętą.  A przecież każda książka ma swoje dzieje od chwili, kiedy ją zaczął pisać autor, a nawet jeszcze wcześniej, bo od kiedy zaczął o niej myśleć.

Kyrie, eleison.
Chryste, eleison.
Kyrie, eleison.

Chryste, usłysz nas.
Chryste wysłuchaj nas.

Ważną rolę w ewangelizowaniu Chin odegrały obrazy. Misjonarze jezuiccy dobrze wiedzieli, jak istotne dla świata chińskiego było pismo obrazkowe, które de facto jest fundamentem kultury chińskiej. Przy użyciu europejskich alegorycznych obrazów mogli oddziaływać artystycznie i ewangelizatorsko na tradycje i kulturę chińską. Malowali obrazy europejską techniką chiaroscuro w linearnej perspektywie. Nauczyli się jeszcze w Europie olejnej techniki malowania, dzięki czemu zaciekawili literatów chińskich na dworze cesarskim.

Pierwsze to święta, które spędziłem z moimi trędowatymi, bo, jak Ojcu wiadomo, w zeszłym, tj. 1898 r., świętowałem w drodze do Tananariwy. Żeby te święta były wesołe, to trochę trudno powiedzieć, przeciwnie, bardzo mnie smuciły, a to ze względu na moich chorych. W pierwszy dzień odprawiłem im trzy Msze św., ale gdzie?