Codziennie jesteśmy zasypywani tyloma słowami: pisanymi w gazetach, słyszanymi w radiu, na ulicy, w pracy i szkole. Ile słyszanych i czytanych słow. Odsłania prawdę o naszym życiu, jest pokrzepieniem czy światłem?

We wrześniu 1939 r. wkroczeniu do Polski wojsk niemieckich towarzyszyły aresztowania, egzekucje, stopniowe przesiedlenia ludności cywilnej do dzielnic o niskim standardzie, prześladowania inteligencji... Od początku grudnia na części ziem okupowanych systematycznie zamykano polskie szkoły na wszystkich poziomach edukacji.

Miesiąc czerwiec w parafii był ubogacony nabożeństwem do Serca Pana Jezusa. Rozprowadzałem Litanię w języku cinyahja i drukowałem z komputera kolorowe obrazy Najświętszego Serca, które oprawiałem w folię. Rozeszło się ich dość dużo. W każdą sobotę w naszym sanktuarium maryjnym gromadziły się różne grupy parafialne na Msze św. i oddanie się Sercu Jezusa i Niepokalanemu Sercu Matki Bożej. Każdy podchodził do wizerunku Jezusa i Maryi, kładł rękę i w cichej modlitwie dokonywał aktu oddania, przedstawiał swoje intencje.

Do Serca Twego jak do wód krynicy
Przychodzą, Jezu, dobrzy i grzesznicy.

Dobrzy większego łakną uświęcenia,
Grzesznicy pragną łaski przebaczenia.

Ostatni etap mojej formacji zakonnej, czyli tak zwaną trzecią probację miałem okazję odbyć na Sri Lance. Trzecia probacja jest dla jezuity jakby drugim nowicjatem, bezpośrednim przygotowaniem do złożenia ostatnich ślubów, które wiążą go na dobre z zakonem. Następuje ona zwykle po kilkunastu latach od wstąpienia do Towarzystwa Jezusowego. Ten to właśnie szczególny etap duchowej drogi przyszło mi przeżyć w tak egzotycznym kraju jak Sri Lanka.