Opłatek (z łac. oblatum – dar ofiarny) to delikatny, cienki wypiek z białej mąki pszennej i wody, bez drożdży. Jest przaśny, czyli pozbawiony zakwasu i soli. Ma określone miejsce nie tylko w liturgii chrześcijańskiej (Hostia, komunikant), ale także w tradycji związanej z Bożym Narodzeniem.

Grudzień. Zbliżają się święta. Lubimy to oczekiwanie na – wreszcie – spokojne rodzinne spotkania, nucenie kolęd, powolne rozmowy o ważnych i mniej ważnych sprawach. Lubimy to, co buduje owo oczekiwanie: w wielu domach wspólne przygotowywanie potraw i słodkich wypieków, choinkowych ozdób lub drobnych prezentów – najważniejszych, bo z serca uczuciem przepełnionego w tajemnicy szykowanych.

Łucja z niecierpliwością spoglądała na zegarek, wyczekując powrotu taty. Tak chciałaby, żeby wreszcie przyjechał. Przecież obiecał jej kupić ten kalendarz! Jej pierwszy w życiu adwentowy kalendarz!

Panie, Ty wiesz lepiej aniżeli ja sam, że się starzeję i pewnego dnia będę stary.
Zachowaj mnie od zgubnego nawyku mniemania, że muszę coś powiedzieć na każdy temat i przy każdej okazji.

Od kilkunastu lat wzrasta w polskim Kościele popularność starożytnej praktyki ascetycznej nazywanej dziś kierownictwem lub towarzyszeniem duchowym. Wiele osób zaangażowanych w życie wspólnot modlitewnych regularnie spotyka się ze swoim kierownikiem. W formacji zakonnej i kapłańskiej jest to niezbędny element właściwego wzrastania w powołaniu. Ktoś może zapytać, czy i ja potrzebuję kierownictwa? Albo też, kiedy potrzebuję tego rodzaju pomocy?